دانش و مدیریت آن همیشه برای توسعه و پیشرفت در طول تاریخ اساسی و ضروری بوده است. این واقعیت به همراه تأثیر متقابل و پیچیده نیروهای اجتماعی، اقتصادی و فناوری اهمیت دانش و مدیریت آن را تحکیم می­نماید. از آن­جایی که دانش همیشه قدرت است، امروزه هیچ تغییری در خصوص اهمیت دانش ایجاد نشده است اما تغییر در مورد چگونگی مدیریت دانش ناشی از اطلاعات انبوه و سرعت بخشیدن به تولید دانش، حتمی و ضروری است. تغییرات عمیق در دنیای ما نشانگر نیاز به تغییر شکل دانش­محور نظام­های کنونی در هر بخش و ایجاد فضاها و ساختارهای جدید است. اقتصاد و جامعه دانش محور نو­ظهور، دانش را به عنوان پربارترین منبع و یادگیری را به عنوان پربارترین فرایند اقتصادی برجسته می­کند. در نتیجه مبنای سرمایه از سرمایه­های ملموس سنتی به یک سرمایه نا­ملموس مانند نوآوری در کاربرد

 مؤثر دانش و منابع سرمایه انسانی تبدیل می­شود (گورباز[1]، 2008). اگر­چه امروزه دانش به عنوان یک منبع ارزشمند و راهبردی و نیز به عنوان یک دارایی مطرح شده است، ولی ارائه محصولات و خدمات با کیفیت مناسب و اقتصادی بدون مدیریت و استفاده صحیح از این منبع ارزشمند امری سخت و در مواردی غیر ممکن است (میتال2، 2008). از نظر نوناکا3 دانش مفهومی چند وجهی با معانی چند­لایه است و یکی از منابع بسیار مهم و ارزشمندی محسوب می­شود که به کسب و حفظ قابلیت رقابتی بودن و مزیت­های سازمان­ها کمک می­کند و فقط آن دسته از سازمان­هایی در این مسیر رقابت حرکت خواهند کرد که بتوانند مفهوم پیچیده دانش را به­ خوبی مدیریت کنند (قربانی­زاده، 1387، ص144). بنابراین مدیریت دانش، در دنیای تجاری رقابتی می­تواند موفقیت و پیشرفت سازمان را تضمین کند. مدیریت دانش اقدامی است که به واسطه آن دانش به شکلی قابل استفاده در دسترس قرار گرفته و مورد بهره­برداری واقع می­شود. به بیان دیگر، «مدیریت دانش» به این سؤال پاسخ می­دهد که «چگونه می­توانیم آن­چه را که از قبل می­دانیم، به پایگاه دانش مفید تبدیل کنیم؟» (قربانی­زاده، 1387، ص 145).

از طرف دیگر، از آن جایی که مدیریت دانش تبدیل به ابزاری کلیدی در محیط رقابتی کسب و کار شده است، این شاخه نو­ظهور علمی سعی در یافتن جایگاه خود در زمینه­های آموزشی و پژوهشی دارد. نقش مهم دانشگاه به عنوان نهادی برای تفکر انتقادی، جایی که دانش به عنوان منبع ایجاد ارزش گسترش می­یابد و به طور وسیعی در سراسر سازمان منتشر می­شود، قابل انکار نیست در عین حال لازم است فرهنگ خلاقیت ایجاد شده و دانش از طریق روش­های آموزش و یادگیری انتقال داده شود چرا که هدف هر دانشگاه تدارک محیطی است که در آن کارکنان و دانشجویان، مهارت­ها، درک و ارزش­های مشترک برای تحصیلات دانشگاهی را گسترش می­دهند. هدف عمده دانشگاه پرورش فارغ­التحصیلانی شایسته است که باید دارای قدرت تحلیل، مهارت حل مشکلات و درک میان فردی به عنوان بخشی از پیشرفت­های یادگیری خود باشند و بدین وسیله به آرمان ملت در ساخت جامعه­ای دانش­محور کمک نمایند (محی­الدین[2] و همکاران، 2007).

پژوهش­های انجام شده در مورد جایگاه مدیریت دانش در دانشگاه­ها و مؤسسات تحقیقاتی نشان می­دهند که هر چند و در کمال تعجب، موضوعات مربوط به مدیریت دانش در دانشگاه­ها تنها در سال­های اخیر مورد توجه قرارگرفته است ولی در حال حاضر این موضوعات از چشم­انداز غالبی در پژوهش­هایی که پیوسته در این زمینه گزارش می­شوند، برخوردار است
***ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است***

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است